Anna Maria Jopek - Czas Rozpaliï¿½ Piec Lyrics

Mrok, jak kosmaty pies.
Patrz wrzesieï¿½ juï¿½,
Czas rozpaliï¿½ piec.

Posmutniaï¿½o w ogrodzie
I nagle postarzaï¿½o siï¿½.
Miaï¿½eï¿½ przecieï¿½ byï¿½?

Autobus twï¿½j szedï¿½.
Wiem jest juï¿½ pï¿½no.
Wrï¿½ï¿½ w lampy ciepï¿½y krï¿½g.
Do szafy pï¿½aszcz.
Jabï¿½kami pachnie dom.

Przemoczony poeto siï¿½dï¿½,
Skoï¿½cz ten swï¿½j niezwykï¿½y wiersz.
Pusta kartka i tylko znï¿½w ogarek ï¿½wiecy.

Dla ciebie dziï¿½ kupiï¿½am ten zielony szal.
Ostatnie jabï¿½ka z drzew
Postrï¿½caï¿½ wiatr, a miaï¿½eï¿½ zerwaï¿½.

Zbyt maï¿½o ciebie mam.
Kilka mï¿½drych zdaï¿½,
To wszystko